Holidays are coming ...

Het overbekende lied van Andy Williams “The Most Wonderful Time of the Year”, klinkt al door bijna elke speaker van elke winkel waar wij binnenstappen. Wij gebruiken hier wel geen mistletoe en hebben geen sneeuw, maar je voelt je op de een of andere manier altijd “warm en fuzzy” als het einde van het jaar nadert.

Het is de tijd van het jaar waar er overal gesproken, gepreekt en gezongen wordt over liefde, vergeving  en goedetierenheid. Wij worden aangemaand onze medemensen lief te hebben en te vergeven voor wat ze ons hebben misdaan om zo met een schone lei, een rein geweten en vol goede voornemens het jaar af te sluiten en een nieuwe in te luiden.

Het is ook de tijd van het jaar waarbij families bij elkaar komen en de feestdagen met elkaar en goede vrienden vieren, waar er samen gegeten en gedronken wordt, kadootjes worden uitgewisseld en men veel plezier samen maakt.

Maar voelen wij ons wel allemaal wonderful in deze periode? Brengen de feestdagen voor iedereen wel vreugde,  liefde en gezelligheid met zich mee?

Als middenstandsgezin met een of meerdere kinderen kan het een zware periode betekenen voor het budget. Feestdagen zoals Srefidensi, Kinderdag/Sinterklaasfeest, Kerst en Owru Yari, slaan een diep gat in de beurs van zowel elk gezin. Het is Surinaamse traditie om je huis in een nieuw jasje te steken rond de feestdagen, men schaft nieuwe kleren aan , koopt kadootjes voor familie en vrienden, uiteten met het gezin of de collegas van het werk, al de gezellige parties om het jaar af te sluiten en natuurlijk vuurwerk om al het kwade van het afgelopen jaar weg te schieten... het kost allemaal geld. 

Als Januari zijn neus laat zien kom je tot de ontdekking dat de helft van je budget voor de maand al is weggeslonken en je hebt niet veel om te laten zien waar alle geld naartoe is behalve dan wat rode papierresten van het vuurwerk.

Dat is het financiele gedeelte van de feestdagen, maar hoe zit het met dat van vergeving en liefde?

Je hebt bijvoorbeeld een collega op kantoor die het hele jaar door gruwelijk op je zenuwen werkt, die nooit aardig is en achter je rug om een heleboel over je zit te roddelen. Men verwacht dat, omdat het nu eenmaal de tijd van het jaar is, je heel lief en aardig met die persoon aan tafel moet zitten dineren en hemel wete van waar een glimlach moet toveren. Je moet elkander vergeven zegt men, maar hoe doe je dat eensklaps van het een op het andere moment?

Tegen deze zogenaamde vreemde kan je nog doen alsof en lachen en met ze eten, maar hoe zit het met familie? Als die je jaren vervelend hebben behandeld en nooit een toegevoegde waarde hebben gehad aan je leven, maar omdat het familietraditie is moet je jaarlijks naar het kerstfeest bij tante thuis, hoe gedraag je je dan? Doe je maar alsof je het leuk vindt, ga je gewoon niet of vergeef je elk jaar al het nare en begin je met een schone lei? Liefde, vergeving en goede voornemens klinken mooi en passen bij de tijdgeest, maar kunnen mensen wij dat allemaal wel?

Zeer optimistisch klinkt het niet, maar een ding mag gezegd worden, wij Surinamers laten ons niet uit het veld slaan door nare mensen of een halflege portemonee. December is onze feestmaand en dat kan niemand van ons afpakken, we genieten van onze feestdagen en goochelen ons wel door januari.

(Article Published in Women's Manual of December 2011)