Bunnies, Matzah and a rissen Messiah

Het is weer paastijd. Deze tijd van het jaar heeft voor een ieder een andere betekenis. De kinderen zoeken paaseitjes, de Christenen gaan naar de kerk en de Joden maken zich op om te herdenken hoe zij gered zijn uit slavernij.

Laat mij bij mijzelf beginnen. Ik ben Joodse. Ik kom uit een familie met een kleurrijke Joodse geschiedenis en woon in een land waar het heel normaal is om een mix te zijn van van alles en nog wat. Zoals Ashkenazi en Sephardische Joden die zich joods voelen in Cultuur, en een heleboel gebruiken onbewust toepassen in hun dagelijks leven, maar om wat voor reden dan ook door de jaren heen Christenen zijn geworden. Ik ben ook Christelijk opgevoed, dus tot mijn 20e ging ik braaf met mama naar de Katholie kerk. Wat wel altijd heel prominent aanwezig was in mij Katholieke opvoeding is het feit dat wij een Joodse achtergrond hebben en dat nooit zijn vergeten. Toen ik 15 was begon ik meer te neigen naar die Joodse roots en na mijn 25e heb ik bewust ervoor gekozen niet meer naar de Katholieke kerk te gaan en mij te focussen op het Joodse geloof. 

Het Paasfeest is voor de Joden heel anders dan voor de Christenen. Wij gedenken de uittocht uit Egypte en de bevrijding uit eeuwenlange slavernij. De Christenen herdenken dit Joodse feest ook, maar dan op Witte Donderdag (Yes the Last Supper was Jesus Pesach Seider). Heel onbewust was dat ook de enige kerkdienst uit het Tridium (witte donderdag, goede vrijdag, stille zaterdag...Catholics understand) waar ik zonder protest, drama en discussie naartoe ging. Mijn moeder heeft op een gegeven moment de strijd opgegeven en mij echt vrij gelaten om te kiezen waar ik mij comfortabel voelde. 

Als Joodse is de voorbereiding naar Pesach belangrijk. Huis schoonmaken (ja Jews invented Spring Cleaning) en alle Chametz verwijderen uit het huis. Tijdens de 7 dagen van Pesach eten wij Matze als vorm van vasten. Wil je meer weten over het Joodse Paasfeest neem dan even een kijkje op de website van Chabad.org. Mind you, ik ben nog steeds deel van een gezin waarbij het Christendom centraal staat. Mijn moeder viert in deze periode dus het Christelijk Paasfeest waarbij de dood en verrijzing van Jezus, de Christelijke Messias, wordt herdacht. 

Paashaasjes, kippen en paaseitjes hebben helemaal niets te maken met het Christelijk en Joodse paasfeest. Het is een feestperiode welke ouder is dan het Christendom in Europa. Het is het feest aan het begin van de Lente waarbij alles weer fris en groen is, de vogeltjes weer eitjes leggen en de jonge konijntjes vrolijk rondhuppelen in de lentezon. Als dat je niet vrolijk maakt, doet niets het meer. Ik heb een neefje van 2 die heel bewust is van dit Paasfeest. Bunnies, eitjes en kippen zijn zijn hele wereld nu. YouTube staat er bol van en hij klapt enthousiast zodra hij paaseitjes en paasversiering ziet in een winkel. Je snapt dat de Joodse tante en Christelijke oma zaterdagavond, wanneer de kleine dreumes slaapt, onvermoeibaar zullen werken aan de paasdecoraties en het verstoppen van paaseitjes, zodat hij helemaal enthousiast Pasen kan vieren vanuit zijn belevingswereld. En wanneer hij een stukje ouder is vertel ik hem over onze family heritage en hoe Mozes ons volk leidde uit Egypte en oma zal hem vertellen over Jezus en hoe die is gestorven aan het kruis voor de Christenen en na 3 dagen is herrezen...allemaal onder het genot van een paaseitje en een stukje matze.

It's all about tolerance en begrip voor elkaar. Niemand hoeft met elkaar in discussie te gaan over wat wel en niet hoort bij Pasen, dat konijnen geen eieren leggen en het een feest is van de heidenen. Pasen heeft verschillende betekenissen voor verschillende mensen. Jij hoeft het er, vanuit jouw geloof en levensovertuiging, niet helemaal mee eens te zijn, maar precies zo vindt een ander waar jij in gelooft maar niets. Ik zie het liefst lieve, vrolijke en goed gehumeurde mensen die elkaar het beste toewensen op hun eigen manier. 

Chag Pesach Sameach / Vrolijk Pasen / Happy Easter