Thursday, October 25, 2018

Double standards?


Ik ben geen geweldige story teller, maar wil jullie toch even een verhaaltje … of 2 vertellen. 
Een heleboel mensen zullen zaken anders zien dan mij, but here it goes. Deze twee verhalen zijn gebasseerd op ware gebeurtenissen.

Iedereen wil graag een eigen huis. Je eigen plekje die van jouw alleen, of in de toekomst je gezin, is. Een huis die je kan inrichten naar eigen inzicht en waar je een beetje kan doen wat je zelf wil. We gaan niet praten over hoe duur het is om dit allemaal te realiseren. Maar stel dat je in de gelukkige omstandigheden verkeerd en een huis hebt kunnen kopen. 
Het is geen nieuw huis, maar een echte fixer upper. Het kost je zeker 2 maanden van zelf knutselen, schuren schilderen en schoonmaken voordat je er eindelijk in kan gaan wonen. Langzaam koop je je inboedel en maak je je huis tot een echt thuis waar je trots op bent.
Je bent van nature een socializer, dus je wordt al gauw vrienden met de buren.
We gaan het verhaal hier opsplitsen in 2 delen. Het verhaal van Cynthia en het verhaal van Jamal.
Laten we met Cynthia beginnen.
Cynthia wil een leuke tuin bij het huis. Zij zet een plan uit hoe ze dat gaat doen. Haar buurjongen ziet haar bezig en biedt aan haar te helpen. Hij helpt zand sjouwen, stenen en bakken op hun plaats zetten en gaat met de brushcutter langs het hoge gras. Als dank voor zijn hulp kookt Cynthia elke dag voor de buurjongen en geeft hem een mazzel…want buurjongen kan geen werk vinden, dus wat geld is altijd welkom. Ze bouwen een heel goede vriendschap op met enkele benefits die verder strekken dan hulp in de tuin. Op een gegeven moment, zonder dat ze het doorhad, woont buurjongen bij Cynthia in. Dit is absoluut niet wat zij van plan was en deelt dit aan buurjongen mee. Hij zegt dat hij niet meer weg kan omdat hij zijn mensen al heeft verteld dat hij bij haar woont en een neef nu in zijn kamer woont. Al wat Cynthia zegt … buurjongen gaat niet weg. Hij slaapt niet meer bij haar in de kamer, maar op het bankstel in de woonkamer. Cynthia baalt, want die privacy waar ze zo op had gehoopt heeft zij uiteindelijk toch niet. Wanneer ze bezoek krijgt van vrienden wordt buurjongen boos als ze te laat blijven, want dan kan hij niet gaan slapen. De situatie wordt op een gegeven moment zo slecht dat Cynthia de politie erbij haalt om buurjongen eruit te zetten. De politie pakt buurjongen hardhandig aan en zegt dat ze hem in de cel gaan stoppen als hij terug gaat.Hij krijgt een waarschuwing, maar na een week begint het weer. Op een avond loopt het helemaal uit de hand en buurjongen slaat Cynthia bont en blauw. De Politie pakt buurjongen op en sluit hem in voor mishandeling.

Gelijk hebben ze toch … het is immers haar huis en ze heeft hem beleefd gevraagd eruit te gaan, want ze had hem nooit gevraagd om te komen inwonen.

Het verhaal van Jamal begint net als die van Cynthia. Pas een eigen huisje gekocht, opgeknapt en ingericht. Jamal werkt hard en is weinig thuis, hij is ook geen ster in koken en huis schoonmaken. Hij zou best een hulp in de huishouding kunnen gebruiken. Buurmeisje biedt aan om voor een kleine vergoeding dagelijks voor hem te koken en zijn huis 2 keer in de week schoon te maken. Zo gezegd, zo gedaan… als bonus wast zij ook zijn kleren. Buurmeisje nam een baddoek mee naar het huis van Jamal, zodat ze even kon opfrissen na het schoonmaken om daarna te gaan koken. Ze nam ook een extra stel kleren mee, die ze waste en in een kast in de logeerkamer legde. Het kwam wel eens voor dat zij zo moe was dat ze in de woonkamer in slaap viel en Jamal liet haar daar. Op een avond voelde Jamal dat zij bij hem in bed kroop en zij verklaarde graag seks met hem te willen … he gladly accepted the offer.  Neem Jamal kwalijk … hij is van vlees en bloed Na die dag gebeurde het vaker en voordat Jamal het goed doorhad trok zij bij hem in. Dit is absoluut niet wat hij van plan was en deelt dit aan buurmeisje mee. Zij zegt dat hij niet meer weg kan omdat zij haar mensen al heeft verteld dat zij bij hem woont en een neef nu in haar kamer woont. Al wat Jamal zegt … buurmeisje gaat niet weg. Hij heeft geen privacy meer en zij zoekt ruzie met elke vrouw die bij hem op bezoek komt en zegt dat ze van haar man moeten afblijven. Hij zet haar uit huis, pakt zijn sleutel af, plaatst ander sloten op de deur … nothing is keeping her out. Zij breekt in in zijn huis en wacht op hem tot hij thuis komt. De situatie loopt op een gegeven moment zo uit de hand dat Jamal de politie erbij haalt om buurmeisje eruit te zetten. De politie lacht hem uit en zegt dat “Zo wan bigi man frede was ptjien meisje”. Ze zeggen hem om zijn probleem zelf op te lossen. Op een avond schrikt hij wakker en ziet haar bij zijn raam zitten staren naar binnen. Hij belt de politie weer en de agenten zeggen hem dat hij zich niet moet aanstellen. Toen ze weer eens in zijn huis had ingebroken raakte hij alle controle kwijt en gaf haar een afranseling in de hoop dat het nu eindelijk zou ophouden. Zij gaat naar de politie en Jamal wordt gearresteerd omdat hij haar heeft mishandeld.

No comments:

Post a Comment