Kisses

Betty Everett zong tientallen jaren terug “If you want to know, if he loves you so, it’s in his kiss. Nu ben ik vanaf ik mij kan herinneren een hopeless romantic geweest. Wegdromen in sprookjes over de prins op het witte paard en true love’s kiss, of in romantische boeken en hopen dat het mij eens ook zou overkomen. Nee niet hopen, Ik was ervan overtuigd dat het precies zo met mij zou gaan.

Na al dat lezen over romantiek, en later wegzwijmelen in films, was ik naar eigen zeggen een theoretische expert in alles wat met de liefde te maken had. Ik was 15 en in mijn hoofd kon ik alles wat mijn heldinnen ook konden. Ik was welliswaar een groentje in de liefde, maar liet dat nooit blijken. Van mijn vriendinnen was ik toendertijd de enige die geen verkering had, of ooit had gehad. Nu moet ik ook zeggen dat als we toen een “relatie” hadden met een jongen, zoenen het meest spannende was wat je deed. Ik wilde niet achterblijven, en aangezien ik op een meisjesschool zat, was het speelveld open om vriendjes te verzinnen die er nooit waren. De jongen of de man van het boek waar ik op dat moment bezig was, voedde steeds het karakter van mijn make believe vriend. Ikwas altijd al goed in het vertellen van verhaaltjes, dus maakte ik de relaties steeds spannender. Toen iedereen het “uit” maakte met hun vriendjes, deed ik dat ook. Tja ik kon niet achterblijven en moest met de mode meegaan. Ik was altijd wel stiekem verliefd op iemand, dus was het gevoel nabootsen heel gemakkelijk. In de ogen van sommige meisjes was ik de Femme Fatale  waar ze notabene om advies kwamen als ze even niet wisten wat ze moesten doen. Het vervelende van alle leugens is dat je jezelf op een dag tegenkomt. Ik was 16onervaren en stiekem verliefd, hij 22 en ervaren. Hij was dus de perfecteman in mijn ogen, omdat hij precies een karakter uit een van de Harlequin romans die ik stiekem las als mama niet keek. Je snapt de paniekaanval die ik kreeg toen deze jongen zijn beste vriend naar me toestuurde om me te zeggen dat hij me leuk vond en me wilde zoenen. Als je nee zegt, dat ben je groen en dan weet iedereen dat, dus stemde ik in. Hij rende dus om de “baas” te vertellen dat ik ja had gezegd. Jeetje ik herinner mij die angst nog helemaal, want daar sta je dan, het meisje met de grootste mond over alles, weet niet wat ze moet doen. Ik hoef denk ik niet in details te gaan over hoe slecht het is afgelopen, maar ik heb in elk geval een wijze les hieruit geleerd. Don’t pretend to be something you are not. Deze relatie was heel snel voorbij toen meneertje mij een keer thuis belde, ja op de huistelefoon, want we hadden toen geen mobieltjes. Mijn, toen heel strenge, vader nam de telefoon op enkeek mij plotseling heel vals aan. Ik zei al dat ik op een meisjesschool zat tog? Het enige wat mijn vader zei was “Hij is een dommie. Komt me zeggen dat hij een klasgenoot van je is. Ik heb neergelegd.”

De volgende first kiss was veel beter en die daarop ook. Ja Betty Everett had gelijk en  al verbreekt de love spell bij mij heel snel , geloof ik er nog steeds sterk in dat het een goede indicatie kan geven. Ik zwijmel nog steeds graag weg  bij het lezen van romantische verhalen en heb een feel good muziek collectie waar ik me soms nog een tienermeisje kan wanen, hopende prince Charming  te vinden bij de volgende kus.  Zoals Amy Adams zong in Enchanted “To spend a life of endless bliss,Just find who you love through true love's kiss.” Ik kijk soms naar de jongere generatie en hun o zo serieuze liefdes relaties met bijbehorende drama en prijs mijzelf gelukkig dat ik ergens tog nog geloof in de storybook romances. Don’t squander your life away by being so serious when you are so young. Live a little … kiss a few frogs.