Lijfspreuk

“Gij dan weest sterk, en laten uw handen niet verslappen, want uw werk zal beloond worden.

2 Kronieken 15:7.

Nee dit wordt geen christelijke preek, of een stunt om iedereen te bekeren. Ik begin hiermee omdat dit stukje text jaren terug mijn lijfspreuk is geworden. Ik ben de mening toegedaan dat een ieder wel zo een gezegde heeft die hem of haar altijd weer inspireerd om door te gaan. Iets dat je dat kleine duwtje in de rug geeft wanneer je net op het punt staat op te geven.

Ik heb van huis uit een liberaal christelijke opvoeding genoten. Mijn ouders hebben ons de waarden en normen bijgebracht die bij het geloof horen en wij bezochten ook heel regelmatig de kerk. Maar wij mochten ook met onze vrienden mee naar hun kerk en daardoor ben ik alle religieën en denominaties zo een beetje langsgelopen. Niet om mijn religieuze opvoeding de rug toe te keren, maar om mijn horizon te verbreden. In een multi religieuze samenleving is dat naar mijn mening het beste om te doen om elkaar beter te begrijpen. Zo heb ik gevast met vrienden in de periode voor Divali en heb ik gesluierd meegebeden bij het overlijden van een goede vriend zijn moeder. Ik ben vaker naar kerkdiensten van diverse christelijke stromingen geweest met vrienden of bij huwelijken en heb ik een paar keer pasen gevierd op zijn Joods. Ik heb zo veel geleerd over mensen en wat hen inspireert. Ik was 7 jaar toen ik een keer met mijn buurmeisje en haar familie naar de kerk meeging. Die zondagmorgen, toog ik heel vrolijk naar de kerk en de zondagschool met de buren. Op de zondagschool werden wij in groepen gedeeld en elke groep kreeg zo een text waarop wij moisten voortborduren. Het hele verhaal is lang en een beetje saai, maar ik had nooit gedacht dat dat ene zinnetje uit de bijbel, zo een grote invloed zou hebben op mijn leven. Al 23 jaren mompel ik hem elke keer als ik het gevoel heb dat ik wil opgeven. Want inderdaad, als je werkt zal je loon ontvangen.

Een ieder vindt zo zijn motivatie ergens anders. De een koopt een jurk die 2 maten te klein is en traint en eet gezond om er uiteindelijk in te passen, de  andere schrijft het woord diploma groot op een stuk papier en plakt deze boven haar bureau om eraan herinnerd te worden waar ze voor studeerd. Weer een ander hang teen foto van de Eiffel Toren boven de spaarpot om zo te zien waar ze voor spaart. Veel mensen begrijpen de kracht van motivatie niet  of hebben die van hun nog niet gevonden.Het werkt bij een ieder anders, ook omdat wij allemaal andere doelen en dromen hebben en een ieder een andere soort push nodig heeft om dichterbij zijn of haar bestemming te komen.

In een gesprek met een jongeman die niet meer naar school wilde gaan en ook niet werkte, vroeg ik hem waarom hij maar thuis zat of op straat hing. Hij gaf aan geen enkel werk leuk te vinden.Ik zei toen dat hij dan mischien een baan moest zoeken die ervoor kan zorgen dat er eten op tafel komt en daarnaast een hobby kan hebben om te ontspannen. Ik werd met grote ogen aangekeken. Ik kon mij niet voorstellen dat iemand liever niets doet dan tog proberen iets te maken van zijn leven. 

Men zegt ook wel “In het zweet des aanschijns, zal u uw loon ontvangen” en “Wie niet steelt of erft, zal werken tot hij sterft”, maar ik werk en ik zweet en probeer sterk te blijven, want  alles is beter dan niets doen en stilzitten. Want elke stap is een stap vooruit, een stap dichterbij het bereiken van je doelen, het realiseren van je dromen, het bereiken van de top. En al lijkt het soms alsof je nergens voor werkt, dat anderen veel meer verdienen voor minder werk. En soms lijkt het erop dat in alles wat je onderneemt je tegenwerking krijgt, is het tog beter door te gaan dan niets te doen en op te geven, want wie niet probeert zal ook niets hebben. En als je hard hebt gewerkt geniet je naar mijn mening veel meer van dat klein beetje vrije tijd die je aan je hobby kan besteden.